De didactische dictator

Niveauverschillen zijn iets om je bij neer te leggen – dat leek wel de onuitgesproken gedachte achter de in 1952 uitgebrachte rekenmethode Naar aanleg en tempo. De auteurs verzetten zich tegen het vroegere idee dat kinderen hun denken het beste zouden ontwikkelen door rekenen. De gevolgen daarvan? ‘Overdadig’ veel rekenen, ‘gejaag naar een te hoog niveau’ en ‘uitleggen, uitleggen en nog eens uitleggen’. Een en ander speelde volgens de auteurs ‘nog maar al te vaak vanuit ons onderbewustzijn de didactische dictator over ons.’