Leerprocessen verlopen niet altijd constant en geleidelijk en de opbrengsten zijn ook niet altijd zo zichtbaar en meetbaar. Willem Vermeulen beschrijft het springerige karakter van leerprocessen.

Met pen kun je nog veel meer doen dan u dacht. Geld als didactisch hulpmiddel kan in het reken-wiskundeonderwijs vele deuren openen. Een pleidooi voor de ontwikkeling van gecijferde waaraan geld een rijke bijdrage kan leveren.

Kees Buijs schrijft over getallen en getalrelaties. Hij laat zien met hoeveel plezier kinderen onderzoek doen naar getallen. De leerlingen verdelen getallen op grond van eigenschappen in groepen en ontwikkelen zo hun getalgevoel en rekenvaardigheid.

Bij ons is het realistische rekenonderwijs overal volledig ingeburgerd. In Engeland wil graag in onze voetsporen treden, maar dat gaat niet zo maar. Vragen en problemen die daar rijzen, kunnen ons opnieuw aan het denken zetten.

Het rekenonderwijs aan allochtone volwassenen moet maatschappelijk relevant zijn. Wat ze vandaag leren moeten ze bij wijze van spreken morgen op de markt kunnen gebruiken. In hoeverre mogen we deze eis ook aan het rekenonderwijs aan kinderen stellen?

Begaafde kinderen willen net als andere kinderen graag hun rekenideeën met anderen uitwisselen. Het enige waarin ze zich onderscheiden is dat zij na een opgelost vraagstuk meteen een nieuwe opgave willen krijgen om hun nieuwe inzicht op uit te proberen.

Slecht presteren, gebrek aan zelfvertrouwen krijgen, beurten ontwijken, angsten en schuldgevoelens, nog slechter presteren... hoe kun je bij een zwakke rekenaar deze vicieuze cirkel doorbreken? Door een positief pedagogisch klimaat...